In de kustmoerassen in het oosten van China, zwerft een bijzonder hert rond in kuddes bestaande uit honderden dieren. Dit is opmerkelijk, want enkele decennia geleden was het heel anders gesteld met deze hertensoort. Het gaat om het ‘Père David’s deer’, in het Nederlands bekend als het ‘paterdavidshert’. De soort was 125 jaar geleden bijna uitgestorven. Dankzij succesvolle herintroductieprogramma’s is het aantal herten gestegen van 39 naar 8200 exemplaren.
Deze bijzondere paterdavidsherten zijn inheems aan China. Vroeger leefden ze langs het centrale en lagere stroomgebied van de Yangtze-rivier. Jarenlange overbejaging en het verlies van zijn wetland-habitat als gevolg van landwinning, zorgden ervoor dat de soort 125 jaar geleden bijna was uitgestorven in het wild. Enkel in gevangenschap bleven enkele dieren nog in leven. Hun nakomelingen konden in 1985 weer terugkeren naar China, waar de lokale bevolking hen inmiddels verwelkomde in de rustige moerassen.
Herintroductie paterdavidshert
In het begin van de 20e eeuw kocht de Britse edelman en politicus Herbrand Russell, de 11e hertog van Bedford, een paar paterdavidsherten van de dierentuin van Berlijn. Hij bouwde een grote kudde op zijn landgoed in Woburn Abbey in het Verenigd Koninkrijk.
.
.
In 1985 schonk de achterkleinzoon van de hertog, Robin Russell, de 14e hertog van Bedford, 39 Père David-herten aan de Chinese regering voor een herintroductieprogramma. De herten werden ondergebracht in een reservaat dat ooit bestemd was voor jachtpartijen van de keizers van Peking. Het slagveld veranderde in een toevluchtsoord. In 1986 vond een tweede herintroductie plaats in China. Ditmaal werden er 36 paterdavidsherten geselecteerd uit vijf Britse dierentuinen.
Afstammelingen van Russel
Van minder dan 100 exemplaren is de populatie uitgegroeid tot 8200 herten. De herten lijken niet te lijden onder een lage genetische diversiteit. Jaarlijks groeit de populatie met 17 procent. Tegenwoordig stammen alle paterdavidsherten in China af van de kudde van Russel. In de reservaten in China, zoals Tianezhou en Dafeng, worden tientallen vierkante kilometers ongerepte natuur beschermd voor dit ongelooflijke dier. Er zijn plannen om het hert opnieuw te introduceren in wildere gebieden, waar ze zullen moeten leren om roofdieren te ontwijken en de elementen te trotseren.
.
Bijzonder hert
Het paterdavidshert (Elaphurus davidianus) is een soort uit de familie hertachtigen. Het behoort tot de onderfamilie Cervinae en het is de enige levende soort van het geslacht Elaphurus. In China worden deze dieren ook wel ‘Milu’ genoemd. Het grote bruin gekleurde dier heeft een kenmerkende lange kop, lange staart en lange poten met brede hoeven. Net zoals bij rendieren, maken de hoeven bij het lopen een krakend geluid. Ze houden van water en ze kunnen goed zwemmen. Het zijn voornamelijk grazers en in de zomer vullen ze hun plantaardig dieet aan met waterplanten.
Chinese legende
In het oude China werd het hert beschreven als een mythologisch dier. Met het gewei van een hert, de hoeven van een os, het gezicht van een paard en de staart van een ezel. Dit maakte hem tot een bijzonder dier, want volgens een Chinese legende gingen een hert, een os, een paard en een ezel in een grot in het bos mediteren. De dieren ontwaakten uit hun meditatie en veranderen in mensen. Zo hoorden zij over de gruwelijke daden van de koning Zhou van Shang en veranderen ze zichzelf in één wezen met de snelheid van het paard, de kracht van de os, het scherpe richtingsgevoel van de ezel en de behendigheid van het hert. De wederopstanding van het paterdavidshert weerspiegelt de mythologische kracht van het bijzondere dier.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Jane Sauer
