Steeds vaker zie je coaches die met paarden werken, tijdens sessies met hun cliënten. Dat is niet voor niks. Paarden hebben geen urenlange praatsessies nodig; zij voelen haarfijn aan wat er onder de oppervlakte speelt. Mensen kun je nog weleens om de tuin leiden, maar een paard niet. Dit is een van de redenen waarom paarden van ‘oprechte mensen’ houden.
In de natuur zijn paarden voor hun veiligheid volledig op elkaar aangewezen. Ze vormen samen een levend alarmsysteem: denkt één paard gevaar te zien, dan reageert de hele kudde bijna onmiddellijk. Paarden zijn ‘vluchtdieren‘. Oprechte mensen stralen vertrouwen uit en dat vergroot de kans op een goed contact.
De natuur van het paard en de mens
Paarden zijn meesters in het opmerken van veranderingen in de omgeving. Zodra ze iets verdachts zien, horen of ruiken, wordt via de hersenen een signaal naar het zenuwstelsel gestuurd: ‘gevaar!’, waarna het zenuwstelsel het lichaam klaarmaakt om te vluchten. Stiekem is de natuur van de mens helemaal niet zo verschillend. Ons zenuwstelsel reageert ook op prikkels die via onze zintuigen binnenkomen en maakt ons lichaam, indien nodig, klaar om te vluchten. In tegenstelling tot paarden hebben onze hersenen de mogelijkheid om de situatie te analyseren.
.
.
Waar paarden direct wegrennen bij mogelijk gevaar, kunnen wij bedenken: moet ik rennen of valt het mee? Een ander verschil is dat mensen vaak ruis op de lijn hebben: we zitten soms teveel in ons hoofd en kunnen nog slecht ‘voelen’.
Ruis op de lijn
Helaas lopen er veel mensen met een ‘ontregeld’ zenuwstelsel rond. Meestal onbewust. Haast hebben, veel ‘moeten’ en een hoge hartslag zijn voor veel mensen ‘normaal’ geworden. Maar dat is het niet, want hierdoor staat je zenuwstelsel continu in standje ‘vluchten’ en dat is heel ongezond. Ook zijn mensen zich vaak minder bewust van subtiele signalen uit de omgeving, omdat ze teveel vanuit hun hoofd leven.
‘Incongruentie’
Voor hun gevoel van veiligheid is het voor paarden belangrijk dat ze anderen goed kunnen ‘lezen’, maar mensen zijn erg goed in zich anders voordoen dan ze zich voelen, bijvoorbeeld door stoer te doen, terwijl ze angstig zijn of door te lachen, terwijl ze verdrietig zijn. Mensen kunnen zo’n masker voor waar aannemen, maar paarden niet. Zij voelen dat wat jij van buiten uitstraalt niet overeenkomt met wat je van binnen voelt. Je bent ‘incongruent’ en dat voelt voor paarden onveilig. Je gedrag voelt niet oprecht.
Paard als spiegel
Paarden die in de buurt van incongruente mensen zijn, kunnen dat tonen door weg te lopen, in zichzelf te keren of de betreffende persoon bijvoorbeeld te bijten. Op deze manier kunnen paarden ons spiegels voorhouden en soms zelfs dingen aan het licht brengen waar we ons niet van bewust waren. En het mooie? Dat doen ze volledig authentiek en zonder oordeel:
“What you see is what you get. Of je dat nu leuk vindt of niet.”
.
Oprechte mensen hebben een streepje voor bij paarden, want ze voelen automatisch aan of je het goed met ze voorhebt.
.
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl Paula van de Geest – paardengedrag en -welzijn
