Dat zijn althans de woorden van brandweerman en natuurliefhebber Luc David uit Nieuwpoort (België). Vooral de grote aantallen strandnetten zijn daar verantwoordelijk voor.

“Ze zijn levensgevaarlijk voor zeehonden en dolfijnen.”

De netten worden zo gemaakt dat ze er niet meer uit kunnen. Een jagende zeehond volgt de vis, zwemt het net in, raakt verstrikt en sterft een gruwelijke verdrinkingsdood.

Gestrande zeehond
©BMM

Alleen al voor de stad Nieuwpoort zijn er meer dan 30 vergunningen voor strandnetten afgeleverd.

David merkt op dat niet alleen zeehonden in de netten terecht komen “De meeste aangespoelde bruinvissen hadden littekens van netten  en snijwonden aan bek en staart. Als een strandvisser zo’n dier in zijn netten vindt, dan is de verleiding groot om het beest in de zee terug te duwen. Een beetje later spoelt het dan aan.”

Volgen de Beheerseenheid van het Mathematisch Model van de Noordzee ( BMM) staat de teller voorlopig op 35 strandingen, waaronder 23 aangespoelde bruinvissen. Slechts één daarvan werd levend aangetroffen en door de BMM overgebracht naar een opvangcentrum in Nederland, waar het dier drie dagen later alsnog overleed.

De strandvissers zelf verwijzen naar de nylon warrelnetten van de Fransen als oorzaak van de dood van zeezoogdieren.

“Net over de grens van Zuidcoote tot aan Bergues bank  komen dagelijks veertig kleine bootjes die soms niet minder dan tien netten van een kilometer uitzetten. In zo’n beperkte zone ligt al vlug vierhonderd kilometer aan warrelnetten. Als je weet dat de Hills Bank net over de grens bij laag tij de rustplaats is van zeehondjes hoef ik niet te vertellen waar de dieren in verzeild kunnen raken met hoog water. Met de stroming richting de Belgische stranden is het dan ook normaal dat de dieren bij ons aanspoelen”, aldus een Belgische strandvisser.

Aan de Nederlandse kust is de situatie niet veel anders. Aan de Volkskrant vertelde Lenie ’t Hart (Pieterburen):

“De visserij maakt steeds meer gebruik van nylonnetten. En ook sportvissers laten vaker afgedankte lijnen en haken achter op zee.”

Een ander probleem is volgens haar de toename van de zogenaamde ‘staandewandvisserij’, visserij rondom wrakken.

Bron ©PiepVandaag.nl Erna van der Ploeg