Het bootje schommelt langzaam heen en weer op het kalme water voor de kust van Bugibba in Malta Het prachtige panorama van de Middellandse Zee en de glooiende Maltese heuvels vormen een schril contrast met het misdrijf dat zich onder het wateroppervlak afspeelt: de vetmesterij van duizenden bijna uitgestorven blauwvintonijnen.
Een bioindustrie die niemand ziet en alleen bedoeld is om aan de toenemende vraag vanuit Japan te kunnen voldoen. Voor sommigen van die 1% een miljardenindustrie. Een exctinction industry voor de Thunnus thynnus.
We hebben niet veel tijd. De schipper, die we hebben omgekocht, kijkt zenuwachtig om zich heen en popelt om te vertrekken. Ik zwem in mijn duikuitrusting naar de rand van de onderwatergevangenis. Ik moet zien wat hier gebeurt, om het te vertellen, maar vooral om te testen of ons gereedschap bestand is tegen de netten.
Ik kruip over de rand en verdwijn onder water. Een snelweg vol reuzenvissen raast onder mij door. Duizenden tonijnen zwemmen in allerijl langs mij heen, geen enkele raakt me. Hun kooi met een diameter van 30 meter is veel te klein. Etensresten en ontlasting vertroebelen het zeewater. Een van de snelste vissen ter wereld, een oceaanveroveraar, een prachtig dier. Hij zwemt nu alleen nog rondjes in goor water. Tot hij wordt afgeslacht.
We hebben genoeg gezien en getest. Binnen een paar uur staan we weer aan de kust. Niet veel later zou de bemanning van ons vlaggenschip Steve Irwin op open zee een illegaal gevangen school blauwvintonijn bevrijden. De messen sneden door de netten alsof ze ervoor waren gemaakt.
Gevolg? Een rechtzaak. Het bedrijf dat de tonijn door het water sleepte, vond dat ze wel legaal gevangen was. Tja, en wie inmiddels een beetje weet hoe ICCAT -de authoriteit die de handel zou moeten reguleren- werkt, weet dat de juiste papieren in ruil voor een bundeltje bankbiljetten al snel op tafel liggen. Toch gaan we de strijd aan. Al was het maar om de enorme corruptie aan te kaarten.
ICCAT en de visserij-industrie gaan de blauwvintonijn niet beschermen. Sea Shepherd roept het al jaren. De tijd om te praten over uitsterven is verstreken. De vis sterft uit. Het rapport dat PEW afgelopen week naar buiten bracht, toont aan dat 140 procent meer blauwvintonijn is verhandeld dan was toegestaan. Zolang we erover praten, wint de stroper.
Wat Sea Shepherd doet is wellicht een druppel op een gloeiende plaat. Of beter gezegd door Mother Theresa: ‘What we do might be a drop in the ocean, but without that drop it would be a lesser ocean.’ Maar die druppel heet directe actie en die is hard nodig willen we het milieu beschermen. Immers, wanneer recht niet meer rechtvaardig is (Orka Morgan, nog een goed voorbeeld) is het aan ons –die 99%- om keihard te knokken voor de zaken waar we voor staan. Kortom, het mag allemaal wel een tikkie radicaler…
De blauwvintonijn zwemt sneller dan ooit richting extinctie. Wie deze majestueuze vis kunnen redden zijn jij en ik. Niet de ICCAT, niet de Europese minister van visserij, niet de wetenschappers, niet de politiek en zeker niet de visserijsector.
Wij. #OccupytheMed volgend jaar?
Laurens de Groot
Directeur Sea Shepherd Europe
6 Comments
Reageren is niet meer mogelijk.
De confrontatie met hondenfokker Kevin T. in Belgie waar we hem na een intensief onderzoek eindelijk vonden. Dit weekend in Nederland opgepakt. Hopelijk gaat hij zijn opgelegde straf van 9 maanden uitzitten.
Veroordeelde hondenfokker Deurne weer opgepakt, blijft honden mishandelen via @NUnl
Ik wist niet dat dit bestond. Hoe komen mensen op zo’n walgelijk idee?
Dat Sea Shepherd hieraan iets probeert te doen is bewonderenswaardig. Van mij mogen jullie alle netten kapot snijden, keer op keer.
Dat het idee leeft, dat de acties radicaler moeten worden, komt doordat rechtvaardigheid allang niet meer bestaat voor de dieren en hun leefomgeving. Ook als vredelievend en natuurliefhebbend mens is het moeilijk om je nog thuis te voelen in deze wereld.
Volgens mij is uiteindelijk de overbevolking van onze planeet de oorzaak van de meeste misstanden. Maar ja, wat kun je hiertegen doen?
Het is triest dat officiële instanties als ICCAT en IWC de regels niet kunnen handhaven. Sea Shepherd (SSCS) kan dit probleem niet oplossen, maar door hun directe actie kunnen ze overtreders ontmoedigen en met hun media exposure het publiek hiervan bewust maken, zodat op den duur het tij gekeerd wordt. Succes!
Wat een handje bankbiljetten al niet kan doen…
Laat we dan onze 99% bankbiljetten die we nog hebben goed besteden en Sea Shepherd helpen de illegale visvangst (op elk gebied; Midd. zee, Japan, Antarctica en nog veel meer…) tegen te gaan!
Het triest maar waar, Blauw vintonijn sterft uit, terwijl er andere heel veel geld mee verdienen. Als wij niet opstaan tegen deze corruptie. Wat zal er dan nog overblijven van die mooie oceanen.
The honorable are the only defenders of the defenceless.
Helemaal waar! Goed stuk, stoppen met tonijn eten, geef je geld liever aan SSCS!